In Subotica, op zo’n 60 km van Liberland en 10 km van de grens met Hongarije treffen we Goran Gabrić. Hij is de voorzitter van Mini-Yugoland, een park van zowat 3 hectare met als doel de naar eigen zeggen gouden tijden van de Socialistische Federale Republiek Joegoslavië te herbeleven. De oprichter van Mini-Yugoland was Blasko Gabric, die zo ontdaan was over de teloorgang van Joegoslavië dat hij besloot het in zijn achtertuin na te bouwen.

Vandaag de dag zet Goran Gabrić, een jongeman van ergens in de dertig, zijn inspanningen voort om Joegoslavië en de herinnering aan zijn vroegere leider Tito levendig te houden. Deze zogenaamde Joegoslavië-nostalgie trekt elk jaar duizenden bezoekers. Naast de Joego-nostalgici, die herdenkingen houden rond het standbeeld van Josip Tito, wil Goran ook andere mensen aantrekken: jonge wereldburgers met linkse ideeën, zelfs Chinese toeristen,… Vergeleken met de manier waarop Liberland begrippen als vrijheid en vrijheid onderscheidt, lijkt Mini-Joegoland wel zijn tegenpool. Maar zou een ontmoeting tussen Vít Jedlička en Goran Gabrić de tegenpolen dichter bij elkaar kunnen brengen?